In ‘Luisteren met…’ interviewt Soundtrackcity Amsterdammers over de invloed van geluid op hun leven. Welke geluiden horen bij hun woonomgeving? Wat betekenen deze geluiden voor hen? We spraken Daniëla, 32 jaar oud en wonend in de Landstrekenbuurt in Zuid.
Als ik tot rust wil komen zoek ik de drukte van de stad op. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar ik voel me het meest op mijn gemak als ik stadsgeluiden om mij heen hoor. De trams, mensen op de fiets, geroezemoes. De Vijzelgracht vind ik heerlijk om doorheen te fietsen voor het Amsterdamse gevoel. De stilte in de coronaperiode vond ik mooi, maar ook erg kaal. Ik merk dat ik weinig behoefte heb aan stilte. Ik laad juist op door veel geluiden op mij heen. Hoewel er wel grenzen zijn. Op de Wallen zou ik niet willen wonen.
Ik ben opgegroeid in Den Haag, midden in het centrum. Er reed een tram langs ons huis, er liepen altijd mensen en ‘s avonds hoorde je de cafébezoekers. Toen ik voor het eerst naar Amsterdam verhuisde, woonde ik op de Cornelis Trooststraat. Ik kon daar de eerste paar nachten niet slapen door de stilte.
Sinds 4,5 week ben ik voor het eerst moeder geworden. Er zijn dus veel nieuwe geluiden in mijn leven gekomen. Geluid is het enige waarmee mijn zoontje op deze leeftijd kan communiceren. Hij maakt allerlei geluidjes die we zo goed mogelijk proberen te interpreteren. Is het honger, is het een natte luier of is er iets anders aan de hand? Je moet volledig op geluid varen met zo’n kleine baby. Dat gaat steeds beter maar elk nieuw geluidje dat hij maakt is ook weer wennen voor ons. Ook het ontbreken van geluid kan eng zijn. Als je hem niet hoort omdat hij heel rustig ademhaalt bijvoorbeeld. De eerste paar nachten lag ik constant te luisteren of het wel goed ging.
Ook ikzelf klink anders. Ik hoor mijzelf met op andere toonhoogtes praten. Het gaat er niet om wat ik zeg maar het moet wel een geruststellende klank hebben. Hij verstaat niks, maar ik denk wel dat hij het gevoel erin begrijpt.
We hebben ook nog een hondje en met hem communiceren we ook door middel van klanken. Als onze hond niet luistert bijvoorbeeld, verlagen we onze stem of roepen we harder. Voorlopig hebben we dus twee wezentjes in huis waarmee we met geluiden communiceren.