door Rosa Mul
Op de 1e Jacob van Campenstraat 8 werkt glas in lood zetter Peter. Hij werkt er al bijna 40 jaar. In 1980 begon Peter de Amsterdamse Glas in Lood Zetterij. Hij heeft de buurt en de straat zien en horen veranderen. Waar vroeger nog geen auto te vinden was, staat de hele straat er nu vol mee. Ook hoort hij veel scooters, auto’s en mensen op straat. Hij vangt flarden van gesprekken op en zal nooit het hele verhaal weten.
In de werkplaats hoort hij geluiden van glas dat wordt gesneden, hamertjes die kloppen en stukken glas die in een bak worden gegooid. Ook hoor je mensen over en weer praten. Hij vindt dit typische werkgeluiden voor de glas in lood zetterij. Het meest opvallende geluid voor Peter is het stuk gooien van glas in een bak met glas. Hij vindt het mooi klinken, omdat het lekker hard klinkt. Ook de handeling van het stuk gooien van glas vindt hij fijn. Peter beschrijft wel dat sommige mensen ervan schrikken als hij dit doet. Hij is er inmiddels wel aan gewend.
Hij vindt het belangrijk dat de buurt kennismaakt met de typische werkgeluiden van de werkplaats, omdat het hem een fijn gevoel geeft. Waarschijnlijk zullen de geluiden over een aantal jaar niet meer worden gemaakt, omdat Peter dan zal stoppen met werken.Wat ook typisch is voor de werkplaats is dat je vanuit de werkplaats weinig hoort van de buurt. Het is er echt bijzonder stil.
Een bijzondere plek om binnenkort even langs te gaan, dus wees welkom. Peter waardeert het namelijk heel erg als mensen langskomen voor een praatje.
